دوربین‌های آنالوگ (Analog Cameras) دستگاه‌های نظارتی هستند که از تکنولوژی آنالوگ برای ضبط تصاویر استفاده می‌کنند. این دوربین‌ها تصاویر را به وسیله یک سنسور CCD (Charge-Coupled Device) یا CMOS (Complementary Metal-Oxide-Semiconductor) ضبط می‌کنند و این تصاویر به صورت آنالوگ ارسال می‌شوند.

ویژگی‌های دوربین‌های آنالوگ:

1. کیفیت تصویر: دوربین‌های آنالوگ معمولاً کیفیت تصویر به مراتب پایین‌تری نسبت به دوربین‌های دیجیتال دارند. این تفاوت در کیفیت معمولاً به دلیل استفاده از فناوری آنالوگ و عدم قابلیت ضبط ویدئو با رزولوشن بالاست.
2. نیاز به کابل‌ها: دوربین‌های آنالوگ نیاز به کابل‌های مجزا برای انتقال تصاویر دارند، که این می‌تواند موجب پیچیدگی در نصب و ارتقاء سیستم نظارتی شود.
3. محدودیت در انتقال اطلاعات: اطلاعات تصاویر ضبط شده از دوربین‌های آنالوگ به صورت آنالوگ انتقال می‌یابد، بنابراین توانایی انتقال داده‌ها به فاصله‌های بلند ممکن است محدود باشد و با طول کابل، کیفیت تصویر کاهش پیدا کند.
4. نسبت قیمت به کیفیت: دوربین‌های آنالوگ معمولاً ارزان‌تر از دوربین‌های دیجیتال هستند، اما با توجه به کیفیت پایین‌تر تصاویر، این نسبت قیمت به کیفیت گاهی واقعیت نمی‌پذیرد.
5. نیاز به DVR: تصاویر ضبط شده از دوربین‌های آنالوگ به یک دستگاه ضبط و ذخیره‌سازی معروف به DVR (Digital Video Recorder) وابسته است. این DVR ها تصاویر آنالوگ را به دیجیتال تبدیل کرده و ذخیره می‌کنند.

با توجه به محدودیت‌هایی که دوربین‌های آنالوگ دارند، در بیشتر موارد امروزه دوربین‌های دیجیتال برای سیستم‌های نظارتی انتخاب می‌شوند، زیرا این دوربین‌ها کیفیت بالاتری ارائه می‌دهند و قابلیت‌های بیشتری نظیر ضبط با رزولوشن بالا و انتقال داده‌ها به فواصل بلند را دارند.