رُوتر (Router) یک دستگاه شبکه است که بسته‌های داده‌ای از یک شبکه به دیگری ارسال می‌کند. این دستگاه به عنوان یک محور ارتباطی در شبکه‌های کامپیوتری عمل می‌کند و برای ارسال داده‌ها به مسیر درست و به صورت موثر استفاده می‌شود.

ویژگی‌ها و کاربردهای روتر شامل موارد زیر می‌شود:

1. مسیریابی (Routing): روتر بر اساس آدرس‌های IP داده‌ها را به مقصد مناسب مسیردهی می‌کند. این به روتر این امکان را می‌دهد که بسته‌های داده را از یک شبکه به شبکه دیگر منتقل کند.
2. نهان‌سازی آدرس (Address Translation): روتر می‌تواند نهان‌سازی آدرس (NAT) را انجام دهد که به شبکه‌های داخلی امکان استفاده از یک آدرس IP عمومی به عنوان آدرس خصوصی داخلی را می‌دهد.
3. حفاظت از امنیت (Security): روترها از فایروال‌ها و سیاست‌های امنیتی برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به شبکه استفاده می‌کنند.
4. پیکربندی و مدیریت شبکه (Network Configuration and Management): روتر به مدیران شبکه امکان پیکربندی و مدیریت شبکه را از طریق رابط کاربری وب یا خط فرمان می‌دهد.
5. ارتباط بین شبکه‌ها (Interconnecting Networks): روترها به عنوان نقطه ارتباط بین شبکه‌های مختلف عمل می‌کنند و به داده‌ها اجازه می‌دهند از یک شبکه به شبکه دیگر منتقل شوند.
6. ارسال داده‌ها در شبکه‌های بی‌سیم (Wireless Networking): روترها می‌توانند به عنوان نقطه دسترسی (Access Point) در شبکه‌های بی‌سیم عمل کرده و امکان اتصال دستگاه‌ها به شبکه را فراهم کنند.
7. تقسیم بار (Load Balancing): روترها می‌توانند بار کاری بین مسیرهای مختلف تقسیم کنند تا داده‌ها به طور متوازن بین مسیرهای مختلف جریان داشته باشند.
8. خدمات VoIP (Voice over IP): روترها می‌توانند به ارتباطات صوتی در شبکه‌های VoIP کمک کرده و پروتکل‌های صوتی را ارسال کنند و دریافت کنند.

روترها در شبکه‌های کامپیوتری و اینترنت بازیابی اطلاعات و ارتباطات بین دستگاه‌ها را ممکن می‌سازند و به صورت گسترده در محیط‌های خانگی، کسب‌وکارها و دیتاسنترها مورد استفاده قرار می‌گیرند.