کارت شبکه یا Network Interface Card (NIC) یک دستگاه سختافزاری است که به کامپیوتر یا دستگاه شبکه اجازه میدهد تا به یک شبکه کامپیوتری متصل شود. کارتهای شبکه به واسطهی آنتنهای بیسیم برای اتصال به شبکههای بیسیم (Wi-Fi) یا از طریق کابلهای اترنت برای اتصال به شبکههای سیمی (Ethernet) مورد استفاده قرار میگیرند.
ویژگیهای اصلی کارتهای شبکه شامل:
- اتصال بیسیم یا سیمی: کارتهای شبکه میتوانند از طریق امواج رادیویی (بیسیم) یا کابلهای اترنت (سیمی) به شبکه متصل شوند.
- پروتکلهای پشتیبانی شده: کارتهای شبکه ممکن است از پروتکلهای مختلفی نظیر TCP/IP برای ارتباط با دستگاههای دیگر در شبکه استفاده کنند.
- سرعت انتقال داده: کارتهای شبکه ممکن است از سرعتهای مختلفی برای انتقال داده استفاده کنند. برای مثال، 1 Gigabit Ethernet یا 10 Gigabit Ethernet برای کابلهای اترنت.
- معماری و اندازه: کارتهای شبکه ممکن است در اندازهها و معماریهای مختلفی طراحی شوند. برخی از آنها به صورت کارتهای PCI Express برای اتصال به اسلاتهای PCI Express در کامپیوتر نصب میشوند.
- پشتیبانی از امنیت و کیفیت خدمات (QoS): برخی از کارتهای شبکه قابلیت پشتیبانی از ویژگیهای امنیتی مانند WPA/WPA2 برای شبکههای بیسیم و کیفیت خدمات برای تضمین کیفیت انتقال داده را دارند.
- امکانات ویژه: برخی از کارتهای شبکه دارای ویژگیهای خاصی نظیر تشخیص خودکار کابل (Auto-MDIX) برای خود تشخیص نوع کابل و تنظیمات اتصال دارند.
- پشتیبانی از PoE: برخی از کارتهای شبکه قابلیت PoE (Power over Ethernet) را دارند که این به این معناست که برق لازم برای دستگاههای متصل به آنها را از طریق کابل اترنت فراهم میکنند.
کارتهای شبکه میتوانند به صورت داخلی در کامپیوتر نصب شوند یا به صورت خارجی به کامپیوتر اضافه شوند، به عنوان مثال به وسیله USB. این کارتها امکان ارتباط کامپیوتر یا دستگاه شبکه با شبکه را فراهم میکنند و نقش اساسی در ارتباطات داده در یک شبکه کامپیوتری ایفا میکنند.